Ders çalışmak için en çok ihtiyaç duyulan şey, yeterli kaynak ve iyi bir ders çalışma alanının dışında, kişisel motivasyondur. Öğrenciler için ders çalışma motivasyonu, bazen kolayca sağlanabilse de genellikle sürdürülmesi zordur. Anne babalar bazı durumlarda bu konuyu tam olarak anlayamamakta, tüm imkanları elinde olan bir çocuğun ders çalışma sürecine girmekte zorlanmasını bir tür ‘şımarıklık’ olarak görebilmektedirler. Fakat ders çalışma motivasyonu, kişinin karakterine göre belirlenebilecek bir şey olmayıp, alışkanlıklara bağlı olarak edinilen ve sürdürülen bir şeydir.
Ders Çalışmamak ‘Şımarıklık’ veya ‘Suç’ değil
Ders çalışmamanın çocuğa göre farklılaşan nedenleri vardır. Ama bazı ortak nedenlerden söz etmek de mümkündür. Bunlar sadece çocukların değil, öğrencilik sürecini geçirmiş tüm insanların ortak noktasıdır denilebilir. Çünkü aslında, ders çalışmak özünde kimsenin büyük keyifle gerçekleştirdiği bir şey değil. Ders konularını çocuklar belirlemiyor, dışarıdan başkaları belirliyor ve bu belirlenen şemayı takip etmeleri isteniyor. Doğal olarak bu da hiç kimse için o kadar da heyecan verici görülmüyor.
Bir çocuğun ders çalışabilmesi için, şimdiki hazdan vazgeçip uzun vadeli sıkılmayı göze alması gerekiyor. İşte bu, çoğu zaman beynimizin tercihleri ile örtüşmeyen bir durum. Çünkü beynimiz en kısa sürede haz veren faaliyete yönelmeyi sever. Beynin, hazzı kontrol eden alın bölgesi en geç olgunlaşan bölümüdür. Bu nedenle, çocukların ders çalışmayı istememesi bir suç değil, beyinlerinin tercihidir.
Peki Ne Yapmalı?
Ders çalışma motivasyonu sağlamak çocukların da görevi olmakla birlikte, bu konuda ebeveynlere büyük sorumluluklar düşmektedir. Çocukların motivasyonlarını, otokontrollerini, disiplinlerini teşvik edici yöntemler bulup, onlar yoluyla olumlu sonuçlar elde etmeniz mümkündür.
Çocuklara “azimli olmayı” anlatabilmek gereklidir. Çünkü, ders çalışmada hırslı olmak değil, azimli olmak gerekiyor. Hırslı çocuklar, yapacakları işe değil, arkadaşlarına odaklanır. Sürekli rekabet halindedir ve arkadaşlarını geçmeye çalışırlar. Fakat önemli olan hırs değil, azimdir. Azimli çocuklar, görev odaklı olup üzerlerine düşen görevi sonuna kadar yapar ve mutlu olurlar. Oysa hırslı çocuklar ilişki odaklıdır. Bir başka ifadeyle, üzerlerine düşen sorumlulukları yerine getirmekten çok arkadaşlarını geçmeye çalışırlar.
